Een vermoeden dat jouw naaste, bijvoorbeeld een partner, vriend of familielid, een verslaving heeft kan door verschillende gebeurtenissen opgewekt worden. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je drugs of andere middelen aantreft bij diegene huis of tussen spullen, of het valt je op dat iemand veel gebruikt. Ook kun je vreemde gedragingen waarnemen. Qua uiterlijk kunnen er bij verslaving bepaalde kenmerken veranderen, zoals gewichtsverlies, maar dat is zeker niet bij elke verslaving het geval. De belangrijkste signalen die kunnen duiden op een verslaving bij jouw naaste, zijn plotselinge en structurele veranderingen in het gedrag.
Vermoed je daadwerkelijk dat jouw naaste verslaafd is? Ga dan het gesprek aan. Praten is ook belangrijk om er zeker van te zijn dat er niks anders speelt. Maar: zorg eerst goed voor jezelf voordat je het bespreekbaar maakt. Heb jij iemand om je heen om jouw zorgen mee te delen? Doe dit dan zeker.
Wanneer je jouw naaste wil confronteren met het gedrag en je zorgen hierover wil uiten, kies dan een moment wanneer iemand niet onder invloed is en wanneer jullie rustig samen kunnen praten. Probeer je naaste geen schuldgevoel aan te praten en niet meteen met de vinger te wijzen: ga een open gesprek aan. Wanneer je zelf als niet dreigend of verwijtend overkomt is de kans groter dat jouw naaste eerlijk durft te zijn over zijn of haar verslaving. Geef onbevooroordeeld aan wat jou is opgevallen aan het gedrag en vraag of je naaste zich hier ook in kan vinden.
Wanneer jouw naaste daadwerkelijk een verslaving heeft, wil je waarschijnlijk graag dat diegene hulp gaat zoeken hiervoor. Het kan heel frustrerend zijn wanneer de verslaafde zelf deze stap (nog) niet wil zetten. Hieronder vind je tips wat je kunt doen om je dierbare te motiveren tot behandeling:
– Houd het gedrag niet in stand: betaal bijvoorbeeld geen schulden en lieg niet met je naaste mee. Wanneer je de gevolgen van de verslaving uit de weg ruimt, zal jouw naaste deze nooit in gaan zien en dus ook niet de noodzaak van professionele hulp inzien.
– Neem niet de rol van hulpverlener over en denk aan jezelf. Het is goed om te blijven praten met jouw verslaafde naaste en om te luisteren, maar laat het daadwerkelijke herstellen van de verslaving over aan professionals.
– Stel grenzen. Geef aan wanneer jouw grens overschreden wordt en je iets niet meer accepteert. Bind er een consequentie aan wanneer jouw naaste wél je grens overschrijdt. Dat hoeft geen enorme straf te zijn, maar wel iets wat de persoon als vervelend ervaart of voor hem of haar van meerwaarde is. Wanneer deze consequentie uitgevoerd wordt, is de kans groter dat de persoon de noodzaak in gaat zien om zijn gedrag te stoppen en op zoek wil gaan naar professionele hulp in de verslavingszorg.
Komen jullie er samen echt niet uit? Dan kun je altijd bellen naar het nummer van Fundamentum voor vragen en hulp. Dat kan via 085 – 10 50 600